face2cu

26/04/2011 @  BM Music วันนี้ที่รอคอย คือวันที่ผมจะได้ไปเรียนไวโอลินเป็นวันแรก ผมแบกไวโอลินแม้จะดูไม่ใหญ่มากแต่พอแบกไปทำงานขึ้นรถลงเรือ ถือร่ม ก็ถือว่าเอาเรื่องเหมือนกัน แบกหมือนกับคนมาจากบ้านนอกเลย ช่วงเช้ามาทำงานฝนไม่ตก พอช่วงบ่ายฝนตกหนักเลย ในใจก็กลัวว่าจะไม่ได้ไปเีรียนแต่ฟ้าฝนก็เต็มใจหยุดตกตอนบ่ายสองโมง ฟ้าคงจะเป็นถึงความตั้งใจเลยอนุญาตให้ผมเดินทางไปเรียนได้ เมื่อไปถึง BM Music ก็เข้าไปในร้านแล้ว พี่นครก็เรียกให้ขึ้นไปรอครูแนน ข้างบน (คุณครูของผมชื่อแนน ขอเรียกครูแนนละกัน) เดินขึ้นไปสามชั้นแรก ก็ห้องเก็บของ พอไปถึงชั้น 4 ก็จะมี zone ให้นั่งรอ มีหนังสือ โทรทัศน์ น้ำดื่ม ให้บริการ ผมนั่งรอประมาณ 15 นาที ซึ่งครูแนนจะสอนน้องคนนึง และแล้วเวลาเรียนก็มาถึงครับ เริ่มต้นครูแนนสอนว่าอุปกรณ์และส่วนต่างๆ ของไวโอลินมีอะไรบ้าง ดังภาพครับ ครูตั้งใจสอนมากครับ แต่นักเรียนด้วยความที่อายุเยอะแล้วก็ เออออ จำได้บ้างไม่ได้บ้าง หลังจากแนะนำส่วนประกอบของเครื่องครูแนนก็สอนการปรับเสียงโดยใช้เครื่องเทียบเสียง ไวโอลิน จะมีเส้น 4 เส้น เรียกสายนอกสุดว่า สาย 1 ตามมาด้วย 2,3,4 (ตรงข้ามกับที่ผมเข้าใ...

หากได้ยินคำว่า Jim Thompson แล้ว ผมจะนึกได้แค่อย่างเดียวคือ ผ้าไหม  แต่เค้ามีอีกกิจการนึง คือร้านอาหาร ร้านที่ผมไปทานอยู่ที่ซอยศาลาแดง 1 ขับตรงเข้ามาแล้ว อยู่ด้านขวามือจะเห็นป้าย Jim Thompson เลยครับ ตามรูป ต้องยอมรับว่าไม่ใช่ร้านนี้ไม่ใช่จะแค่ขายอาหารเท่านั้น แต่ขายบรรยากาศด้วย ทางเข้าทำเป็นประตูไม้เพื่อให้เป็นบรรยากาศโบราณ ดูเก้าอี้ตัวนี้ซิครับ เหมือนกันนั่งรอรถไฟเลย  ประทับใจความสวยงามตั้งแต่ตอนแรกเลย เดินเข้ามาก็พบบรรยากาศสลัวๆ กับภาพออกแนวๆ จีนๆ สิ่งนึงที่ทำให้ร้านดู Classic คือรูปภาพที่แขวนไว้ตามมุมต่างๆ ครั้งนี้ผมไปกับคุณแม่ กับพี่สาวครับ ส่วนคุณพ่ออดมา เริ่มเข้ามาในร้าน ก่อนจะสั่งอาหารทางร้านก็มีชาตระใคร้ มาให้ด้วย รสชาติดีกลิ่นไม่ฉุนครับ ขอชมว่าพนักงานบริการดีมากครับ เป็นกันเอง ดูแลกันอย่างดี ผมสั่งน้ำเปล่า ก็ยังมีน้ำเป็นยี่ห้อของตัวเอง ส่วนคุณแม่พิเศษหน่อยเป็นน้ำลิ้นจี่ผสม Mint ครับ รสชาติเปรี้ยวผสมกลิ่น Mint อร่อยไปอีกแบบ ซองใส่หลอดยังเก็บรายละเอียดได้ครบ อาหารสำหรับทานเล่นคือ ข้าวปั้นปลาดอลี่ กับส้มตำมะม่วง...

ยังจำได้ว่าในวัยเด็กนั้นเห็นไวโอลินแล้วรู้สึว่าเป็น เครื่องดนตรีที่มีความหรูหรา และเป็นเครื่องดนตรีที่เล่นยาก และเมื่อผมเติบโตมาถึงช่วงวัยกลางคน ก็มีโอกาสได้เก็บเงินก้อนนึง เพื่อที่จะ ทำความฝันในวัยเด็กให้ได้ คือการเล่นไวโอลินนั้นเอง แม้ตอนนี้อายุจะมากแล้ว แต่การเล่นครั้งนี้คงจะไม่ได้คาดหวังอะไรไปมากกว่าการเล่นและเรียนอย่างมีความสุขครับ ผมใช้เวลาในการหาข้อมูลเรื่องการเรียนไวโอลิน โดยส่วนนึงต้องคำนึงถึง ค่าเรียน การเดินทาง ช่วงเวลา และสถานที่เรียน จริงอยู่ว่ามีหลายที่ๆ อำนวยความสะดวกให้เราได้เรียนแต่คุณภาพที่น่าเชื่อถือก็สำคัญเช่นกัน ผมได้ไปที่ BM music ที่อยู่ตรงข้ามกับโรงพยาบาลศิริราช  http://www.bmmusicschool.com/ ผมได้ไปคุยกับทางสถาบันแล้ว รู้สึกประทับใจครับ และสามารถเดินทางไปเรียนได้ไม่ลำบากด้วยครับ อาทิตย์ต่อมาผมได้รวบเงินก้อนใหญ่เพื่อไปสมัคร ตาม promotion ที่ทางสถาบัน คือ 13,800 บาท เรียน 6 เดือน เดือนละ 4 ครั้ง ครั้งละ 1 ชั่วโมง(24 ครั้ง) แถมเครื่องไวโอลิน คำนวณแล้ว เครื่องไวโอลินรุ่นที่จะได้คือ  Nakovitz 170 4/4 ราคา 4,000 บาท(ตามหน้า web) ดังนั้นค่าเรียนค...

หากย้อนกลับไปในอดีตนั้น มีวิชานึงที่ผมไม่ได้ทำคะแนนได้ดีเลย เพราะทุกๆครั้งจะได้เพียง 5 เต็ม 10 ซึ่งวิชานั้นกคือวิชาศิลปะ แต่เป็นเวลาถึง 10 ปี ที่ผมไม่ได้จับสีสำหรับระบาย ซึ่งก็ต้องบอกว่าฝีมือก็ยังห่วยเหมือนเดิม แต่หากมองดีๆ ก็น่าจะมีอะไรที่น่าจะดีกว่าเดิม วันนี้ได้ไปเดินเล่นที่บิ๊กซี แล้วก็เห็นสีน้ำ ซึ่งราคาไม่สูงมากเลยซื้อมา เสริมสร้างจินตนาการที่ไม่ค่อยจะมีของผม กล่องนี้ 39 บาท มี 12 สี พร้อมพู่กัน ของภายในกล่อง เริ่มภาพแรกจากจินตนาการของผมเอง (จิตนาการสวยมากครับ แต่ถ่ายทอดออกมาไม่ได้) เห็นรูปตัวเองแล้วก็ทนไม่ค่อยได้เลย เรียกให้คุณพ่อมาลองวาดรูปครับ ขอตั้งชื่อว่า ล่องเรือกลางสายน้ำ บ้านเล็กในหุบเขา เห็นรูปคุณพ่อแล้วรู้สึกว่าเราไม่ได้เกิดมาเพื่อสิ่งนี้จริงๆ แต่ซื้อสีมาแล้วนิ เอาให้ึคุ้มขอวาดรูปโดยมีแบบ(ไม่ใช้จิตนาการแล้ว) เห็นถุงกระดาษเลยจับมาเป็นแบบ ขอวาดใหม่อีกครั้ง โดยไม่มีทฤษฎีอะไรทั้งสิ้น ได้แค่นี้แหละครับ ไว้ถ้ามีรูปอื่นๆ จะมา show (ยังจะกล้าโชว์อีก) สิ่งที่ได้อาจจะไม่ได้ผลงานที่สวยงาม หรือคนชื่นชม แต่มันทำให้สนุกเวลาลงสีครับ