Somewhere in Nan Part 2/3
กลับไปอ่านวันแรก วันที่ 31 มกราคม 2558 ผมตื่นนอนตอนตีสี่เพื่ออาบน้ำเตรียมตัวออกเดินทางขึ้นเขา อากาศในตอนเช้านั้นค่อนข้างเย็นสบาย อยากหลับต่อ แต่จุดที่จะไปนี้เป็นจุดสำคัญที่ต้องมาให้ได้ ดอยเสมอดาว ผมเตรียมขนมใส่กระเป๋าพกเครื่องกันหนาวเต็มที่เพราะเป็นคนขี้หนาวง่าย ระหว่างเดินทางด้วยรถตู้ผมตีตั๋วนอน ใช้เวลาเดินทางชั่วโมงกว่าๆ ก็ถึงดอกเสมอดาว ตอนถึงนั้นฟ้ายังมึดอยู่ มีผู้คนที่ไปกางเต้นท์ต่างทะยอยมาแปรงฟันในยามเช้า ลมค่อนข้างแรงมาก การมาดอยเสมอดาวนั้นสามารถนั่งรถขึ้นมาถึงด้านบนได้เลย เป็นคนละอารมณ์กับภูกระดึง ดังนั้นคุณพ่อคุณแม่ผมจึงได้มีโอกาสมาเที่ยวดอยโดยใช้พลังงานมากในการเดินทาง ระหว่างที่รอพระอาทิตย์ขึ้น ผู้คนมักจะไปจองที่กันหน้าผาเพื่อรอชมพระอาทิตย์ขึ้น ผม คุณพ่อคุณแม่และพี่ๆในกลุ่ม ก็หาจุดรอพระอาทิตย์ขึ้น ความโชคร้ายของผมคือ การมาชมพระอาทิตย์ขึ้นทุกครั้งนั้น ท้องฟ้าจะโดนเมฆบังเสมอ ภูกระดึงที่ตั้งใจไปทั้งสองครั้ง ก็โดนเมฆบังทั้งตอนพระอาทิตย์ขึ้น พระอาทิตย์ตก แต่ก็ถือว่าเป็นอีกบรรยากาศหนึ่งที่เต็มไปด้วยความสวยงาม ลมเย็นสบาย บริเวณทางขึ้นหน้าผาค่อนข้างชัน หลายๆคนมักจะไป
